Η Περσεφόνη

από το βιβλίο Μύθοι του Κόσμου (αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ερευνητές)

Η Περσεφόνη  είναι θυγατέρα της Δήμητρας, της θεάς της γεωργίας. Όταν ήταν κοπέλα, την έλεγαν απλώς Κόρη, δηλαδή παρθένα, μετά όμως ονομάστηκε Περσεφόνη, βασίλισσα του Άδη, και κάθε φορά που κόβει μια τρίχα οπό τα μαλλιά της κάποιος πεθαίνει.

Και να γιατί. Κάποια μέρα η Κόρη μάζευε λουλούδια σε ένα λιβάδι, όταν ξαφνικά η γη άνοιξε κάτω από τα πόδια της. Από το χάσμα ξεπετάχτηκε ο Πλούτωνας, ο θεός του Άδη, οδηγώντας ένα μεγαλόπρεπο άρμα που το έσερναν τέσσερα μαύρα άλογα. Ο Πλούτωνας είχε αγαπήσει την Κόρη από μακριά και ποθούσε τη λαμπερή ομορφιά της. Αμέσως την άρπαξε, την έβαλε στο άρμα του και την πήρε μαζί του στο σκοτεινό του βασίλειο.

Οι κραυγές της εξακολουθούσαν να αντηχούν πάνω από το χάσμα. αλλά η Κόρη είχε χαθεί. Η μητέρα της, η Δήμητρα, άκουσε τις κραυγές. Φορώντας πένθιμα ρούχα άναψε δύο πυρσούς από το ηφαίστειο της Αίτνας και, κρατώντας από έναν πυρσό σε κάθε χέρι, περιπλανήθηκε στον κόσμο εννέα μέρες και εννέα νύχτες, χωρίς να βάλει τίποτα στο στόμα της, μάταια αναζητώντας την κόρη της.

Τελικά η Δήμη­τρα ρώτησε τον Ήλιο, που είχε δει τα πάντα. «Δεν έχει νόημα να φωνά­ζεις τ' όνομα της», της είπε. «Η Κόρη σου βρίσκεται τώρα στον Άδη. Δεν είναι πια παρθένα και το όνομα της είναι Περσεφόνη».

Η Δήμητρα ήταν η πιο ευγενική απ' όλους του ολύμπιους θεούς, αλλά στο άκουσμα αυτής της είδησης έβγαλε μια τρομερή κραυγή. Έστρεψε την οργή της στους ανθρώπους και απαγόρευσε στα λουλούδια να ανθίζουν και στα σιτηρά να μεγαλώνουν. Σύντομα η γη ερήμωσε. Οι θεοί παρακάλεσαν τη Δήμητρα να υποχωρήσει αλλά εκείνη αρνήθηκε. Τελικά ο Δίας διέταξε τον Πλούτωνα να αφήσει την κοπέλα, αν δεν είχε δοκιμάσει την τροφή των νεκρών. Η Περσεφόνη δεν είχε φάει τίποτε παρά μόνο έξι σπόρια ροδιού, όπως μαρτύρησε ο Ασκάλαφος. κι έτσι ο Πλούτωνας αναγκάστηκε να συμφωνήσει.

Όταν η Περσεφόνη έφτασε στον πάνω κόσμο, έτρεξε να αγκαλιάσει τη μητέρα της . Ο θυμός της Δήμητρας καταλάγιασε και ο κόσμος πρασίνισε ξανά. Ο Δίας είπε  στην Περσεφόνη ότι κάθε χρόνο πρέπει να περνά έξι μήνες στον Κάτω Κόσμο, ως σύζυγος του Πλούτωνα, ένα  χειμωνιάτικο μήνα για κάθε σπόρι που είχε φάει. Αλλά τους υπόλοιπους έξι μήνες, δηλαδή την άνοιξη και το καλοκαίρι, θα μπορούσε να τους περνά στον κόσμο των ζωντανών, κοντά στη μητέρα της.

Η Δήμητρα ήταν η θεά της γεωργίας, Αυτή έκα­νε τα λουλούδια να ανθίζουν και τα σπαρτά να μεγαλώνουν. Μετά την αρπαγή της Περσεφόνης δεν άφηνε τίποτε να  φυτρώσει πάνω στη γη.  Όταν  Περσεφόνη  βρίσκεται στον κάτω κόσμο, πέφτει χειμώνας, και όταν επιστρέφει στη γη, έρχεται ξανά το καλοκαίρι.

Η Περσεφόνη δεν μπορούσε να φύγει για πάντα από τον Κάτω Κόσμο επειδή είχε φάει σπόρια του ροδιού από τους κήπους του Άδη. Ο Ασκάλαφος, μια χθόνια θεότητα, τη μαρτύρησε στον Πλούτωνα. Η Δήμητρα τον τιμώρησε σκληρά. Η ροδιά ευδοκιμεί στις μεσογειακές χώρες και σε άλλες περιοχές του κόσμου με θερμό και ξηρό κλίμα.